Foto Kuifaalscholver met prooi foto van de maand November plus veel Paddenstoelen.

Hallo!

Weer een maand om, dus weer de hoogste tijd voor een nieuwe Blog. Oktober is voor mij de tijd van de Paddenstoelen. Uiteraard zijn deze het hele jaar door te vinden, maar de mooiste en bekendste soorten vind je vooral in de herfst. Naast de bekende Vliegenzwam, en mijn andere favoriete Amanieten de Parel- , Groenknol- en Panteramaniet, wist ik de Spechtinktzwam te vinden en fotograferen. Deze laatste soort is zeldzaam in mijn regio, en stond met stip op één van mijn wensenlijstje wat Paddenstoelen betreft.

Dus toen er één gemeld werd, bedacht ik me geen moment en ging op zoek. De locatie was Landgoed Clingendael. Tijdens de eerste sessie wist ik ze niet te vinden. Een dag later wel, maar mijn eerste kennismaking met de Spechtinktzwam was tevens een telerurstellende. De zwam lag om en was al helemaal uitgelopen. Niet echt fotogeniek dus. Een paar dagen later teruggeaan. Nu vond ik na enig zoeken een tweede exemplaar. Maar deze was afgebroken, weer geen fotogeniek exemplaar. 'Pech", dacht ik en keek om me heen, en zag onder een struikje een nog vers exemplaar! En vlak ernaast nog een tweede! Hier wat foto's van gemaakt, maar het was eigenlijk voor het mooi te donker, dus besloot ik tot een volgende sessie de dag erna. Altijd weer spannend, want voor hetzelfde geld zijn ze geplukt of omver gelopen door een hond. Maar dat bleek niet het geval. En wat groeien ze hard onder de heersende weersomstandigheden. Ze waren eigenljk precies goed, en ik kon aansprekende foto's maken. Een dag later nog eens wezen kijken (zonder camera). Toen waren ze al bijna helemaal uitgelopen, maar ernaast staken nog twee verse exemplaren de kop op. Heel lang was een foto van de Vliegenzwam kandidaat Foto van de Maand, maar dat werd nu één van de foto's van de Spechtinktzwam.

Echter, tijdens twee vogelfotografiesessie's in de laatste week van de maand, maakte ik een nog aansprekender beeld. Doelsoorten waren de Roodkeelduiker en de Kuifaalscholver die beiden al enige tijd rond de Havenhoofden van Scheveningen aanwezig zijn. De eerste sessie zag ik ze al direct bok het oplopen van het Zuiderhavenhoofd. De Roodkeelduiker zat maar even op een fotografeerbare afstand, maar de Kuifaalscholver, wat mijn eerste persoonlijke primeur van dit jaar wat vogels betreft betekende, acteerde voorbeeldig. Zwemmend, duikend en foeragerend mét prooi. De Foto van de Maand November maakte ik van de vogel met een eveneeens zeldzame Slijmvis in de snavel. Één van de twee beste vogelfoto's van dit jaar, in eigen land gemaakt, wat mij betreft. 

De maand Oktober leverde héél veel foto's op, gemaakt tijdens 10 sessie's, waarvan 8 gericht op Paddenstoelen. Teveel om allemaal op tijd voor het einde van de maand uit te seelecteren en te bewerken. Komende dagen ga ik dus nog even door met plaatsen van foto's, dus houd de site in de gaten.

Tot een volgende Blog.

Lees meer >> | 21 keer bekeken

Foto bomen in Landgoed Clingendael foto van de maand Oktober

Hallo!

De foto van de maand Oktober is een oudere foto van Landgoed Clingendael. Deze is gemaakt in November 2018. Dit omdat ik in de afgelopen maand geen enkele keer erop uit ben geweest, Dus wat fotografie betreft is er weinig te melden.

Helemaal geen nieuws? Nou, toch wel. Eerst het minder leuke nieuws. Één van mijn harde schijven is gecrashd, met daarop alle RAW bestanden vanaf April dit jaar. En toevallig van al deze bestanden geen backup. Deze schijf had ik pas een paar maanden, natuurlijk jammer van de schijf, maar de materiële en emotionele schade is veel groter. Alle foto's van mijn laatste reis naar Spanje stonden erop. Gelukkig heb ik de bewerkte foto's wel, die staan op een andere schijf. Veel foto's had ik al bewerkt, maar heel veel ook niet. Nu heb ik al mijn foto's op minimaal twee schijven staan. En ik heb besloten dat ik in April 2026 die reis opnieuw ga maken. 

Voor volgend jaar stonden mijn trips al vast. In Mei 2025 ga ik met een groep van maximaal 14 fotografen naar het Ultima Frontiera. Dat is een natuurgebied in de Donaudelta van Roemenië. Dit wordt ook een vogelreis van negen dagen, met meerdere dagen fotograferen vanuit schuilhutten. En ook staan er twee safari's in de steppen en vanaf het water op het progamma. Doelsoorten o.a. Scharrelaar, Bijeneter, Zeearend en ook de Jakhals.

En ik heb ook een trip naar de Peloponnesos, Griekenland in Oktober 2025, geboekt. In 2019 ben ik daar eerder geweest, ook in Oktober. Dat is een prima tijd voor diverse insekten als vlinders en libellen, maar ook bijvoorbeeld voor Bidsprinkhanen. Die laatste keer hadden we een reisleider mee die daar nog nooit eerder geweest was. Daardoor heb ik het gevoel dat er meer uit te halen moet zijn. Nu gaan we onder begeleiding van Edo van Uchelen, die vaker in dat gebied is geweest, plus een lokale bioloog. Dat moet goed komen, Edo is een zeer gedreven en ervaren reisleider, bioloog en een expert in het zoeken en vinden van Herpetofauna. Edo ken ik al van de reizen naar Kreta en Lesvos,  en ik heb er zin in! Doelsoorten zijn, ik noemde de Bidsprinkhanen al, Afrikaanse Kameleon, Peloponnesos Muurhagedis en de Zandadder.

Tot een volgende Blog.

Lees meer >> | 32 keer bekeken

Tandem Zuidelijke Heidelibellen foto van de maand September 2024, plus wéér nieuwe soortjes

Hallo!

Tien sessie's maar liefst deze maand, het weer zat dan ook vaak erg mee. De oogst aan nieuw beeldmateriaal is erg hoog, en het gaat te ver om elke sessie te belichten. In Meijendel fotografeerde ik twee zeldzame Walstropijlstaarten. Dit is een dagactieve nachtvlinder/mot die ik drie jaar geleden hier ook gezien had. Dit mede dankzij collega fotografen Job en Rachel vd Zwaan, die mij één van de pijlstaarten wezen, waarvoor nog dank! En tijdens mijn eerste sessie (ook in Meijendel) legde ik een vrouw Duinsabelsprinkhaan vast, een primeur. Verder fotografeerde ik liefst vijf nieuwe soorten Libellen, en twee nieuwe soorten Dagvlinders.

De vier sessie's naar de Kapittelduinen en de Nieuwe Driemanspolder zal ik er uit lichten. Al enige tijd werden er Zuidelijke Heidelibellen gemeld in de Kapittelduinen bij Hoek van Holland. Na een eerste exemplaar in Meijendel kwam ik ze daar niet meer tegen, dus besloot ik mijn geluk in Hoek van Holland te gaan beproeven. Ook de Zuidelijke Glazenmaker, eveneens een zeldzame libel, werd daar gemeld, dat werd doelsoort nummer twee voor deze middag. En, hoewel geen doelsoort, hoopte ik stiekem op een Spaanse Vlag. Na een ritje van zo'n anderhalf uur kwam ik aan. Nadat mijn fiets was gestald, liep ik het pad op waar de libellen gemeld waren. Na 20 meter zag ik een eerste Heidelibel, en toen ik mij gepositioneerd had, en door mijn zoeker keek, herkende ik hem meteen als Zuidelijke! En ik kon wat foto's maken. Ongeloofelijk, binnen een minuut al mijn eerste doelsoort vastgelegd! Zo snel is niet eerder gebeurd. Ik vervolgde mijn weg en 20 meter verderop was een plasje met begroeiing, en daar vlogen werkelijk tientallen libellen. Een glazenmaker viel op tussen de Zuidelijke Heidelibellen. Als dit nu eens een Zuidelijke Glazenmaker was... Ik wilde de libel vliegend erop krijgen. Dat lukte niet, maar na zo'n vijf minuten ging deze rusten op een rietstengel. Ik kon foto's maken, en determineerde de libel als Zuidelijke Glazenmaker! Absoluut geen Paardenbijter, en te herkennen aan de fel blauwe ogen. Binnen 20 minuten had ik beide doelsoorten...Maar de vluchtfoto's bleven uit, dat lukte me niet. Wel kon ik zowel man als vrouw Zuidelijke Heidelibel prachtig fotograferen. Ik vervolgde mijn weg, en kon nog een Zwervende Pantserjuffer vastleggen, en, weer een primeur, een Tengere Pantserjuffer! Van die laatste weliswaar enkel bewijsplaatjes. Nadat ik een kort praatje had met collega fotograaf Ab van der Burg, vervolgde ik mijn weg weer. Ab wist mij te melden dat hij 3 Spaanse Vlaggen had gezien. Ik wist dat er langs dit pad veel Leverkruid groeit, en dat is een favoriete nectarplant van deze nachtvlinder. Twee jaar geleden zag ik er hier twee, maar dat leverde enkel wat bewijsplaatjes op. Zo'n 50 meter verderop stond een mooi groepje Leverkruid, en daar bovenop zat één exemplaar van deze mooie nachtvlinder! Deze was zo druk aan het foerageren, dat ze geen acht op mij sloeg, en ik onverstoord mijn foto's kon maken. Nadat een Honingbij te dichtbij wilde komen, spreidde de vlinder haar vleugels zodat de prachtig rood/oranje gekleurde vleugels zichtbaar werden. Dit ter afschrikking uiteraard. Een mooie sessie.

Later in de week een sessie gehouden in de Nieuwe Driemanspolder op de grens van Den Haag en Zoetermeer. Ook nu had ik twee doelsoorten; de Vuurlibel en de Koninginnenpage. In Meijendel had ik geen geluk met de Vuurlibellen. Ze zijn er wel, heb ze ook gezien, maar alleen overvliegend. Maar waar moest ik zijn? Het is een behoorlijk gebied, en waarneming.nl is niet erg duidelijk in het melden van de precieze locaties. Maar, waar ik op hoopte, gebeurde. Na aankomst in het gebied, kwam ik Ab weer tegen, en hij kent de locaties waar beide soorten te vinden zijn. Dus fietsten we naar eerst de locatie voor de Vuurlibel. Na enige tijd vond Ab een exemplaar. Benaderen was niet mogelijk, ze vlogen steeds weg voordat ik zelfs maar aan afdrukken kon denken. Ab bleef niet lang, en ging naar de Koninginnenpage. Ik wilde nog niet gaan. Na enige tijd lukte het me om een zonnend exemplaar vast te leggen. Niet op een mooi takje o.i.d, maar op het fietspad. Wellicht waren we in het begin met teveel personen dat het niet lukte, want nu kon ik ze vrij gemakkelijk benaderen. Allleen een mooie achtergrond zat er niet in, de libellen rustten alleen op het fietspad. Dus besloot ik ook naar de Koninginnenpage te gaan. Gelukkig was Ab daar nog, zodat ik ook nu niet hoefde te zoeken. De vlinder bleek net voor ik kwam te zijn gevlogen. Dat was wel een domper, maar net dat Ab uitgesproken was, zag ik de vlinder tien meter achter ons in het gras landen! Ik verbrak het record fototas uitpakken, en nadat we behoedzaam de vlinder genaderd waren, kon ik mijn eerste foto's van de Koninginnenpage in eigen land maken! Ook nu niet met een mooie achtergrond, de vlinder had geen zin om even mooi te gaan foerageren op een bloem ofzo. Nadat Ab wegging, bleef ik nog even in de hoop dat de vlinder toch nog een mooi plekje zou uitkiezen. Dat gebeurde niet, maar mijn oog viel op nog een interessant onderwerp. Boven de strook begroeiing langs de waterkant, zag ik een paar libellen foerageren die ik als Zuidelijke Keizerlibellen determineerde. Ook een soort, die ik een maal eerder zag, maar nooit eerder vastgelegd had. Dus verlegde ik mijn focus naar deze libellen. Leverde enkel wat bewijsplaatjes van de vliegende insecten op. Maar opnieuw drie primeurs in één sessie, gaaf!

Lees meer >> | 94 keer bekeken

Foto van Blauwe Glazenmaker in vlucht foto van de maand Augustus 2024, plus weer wat nieuwe soortjes

Hallo!

Ook de maand Juli leverde met 8 sessie's weer veel beeldmateriaal op. Wel moest ik tot bijna halverwege de maand wachten op de eerste sessie. Het weer zat niet mee. De eerste sessie hield ik op het Zuiderstrand, waar door een harde Zuid-Wester een flinke branding stond. De kitesurfers in actie leverde spectaculaire beelden op, in de map Landschap staat één van die foto's. Op de terugweg naar huis, maakte ik een tussenstop op de Conradkade. Daar stond bloeiende Cichorei in een berm en dat was een soort die ik al heel lang van plan was te fotograferen, maar waar het nooit van kwam. Nu dus wel, alsmede bloeiende Boerenwormkruid. Beide soorten zijn niet heel frequent aanwezig in Den Haag. In de map Bloemen en Planten is een foto bijgevoegd.

Verder veel macrowerk gedaan. En, na jaren, weer eens wat sessie's uitsluitend op Libellen gericht gedaan. Voor de foto van de maand werd ik geïnspireerd door een foto van een collega fotograaf die ik op Facebook zag van de Blauwe Glazenmaker. Deze foto was in Vallei Meijendel gemaakt bij een plasje. De foto's die ik had van vliegende Libellen tot nu toe waren aardig, maar niet bijzonder. Het ontbrak mij aan een goede locatie in de buurt voor het maken van dergelijke foto's. Veelal zijn de plassen te groot waardoor de Libellen niet dichtbij komen. Of er is teveel begroeiing, waardoor je geen rustige achtergrond krijgt. Maar de plas in Vallei Meijendel is perfect. Ben daar 4 middagen geweest, en heb van 4 soorten vluchtfoto's kunnen maken. Maar de foto van de Blauwe Glazenmaker springt eruit. De kleuren van het insect spreken me bijzonder aan. Het groen lijkt wel uit een accentuëerstift afkomstig. De foto is op Nederpix mijn hoogst gewaardeerde foto tot nu toe. Zelf ben ik er ook wel van onder de indruk, het is zeker mijn mooiste Libellen vluchtfoto tot nu toe. Heel lang was een foto van de Keizersmantel kandidaat voor foto van de maand, totdat ik deze maakte. Tot nog toe had ik alleen een matig bewijsplaatje van de Blauwe Glazenmaker, dus dit voelde als een nieuwe soort. Ik fotografeerde trouwens nog een Bruine Glazenmaker, ook in vlucht, bij hetzelfde plasje, ook een primeur, Tijdens de laatste sessie zag ik zelfs nog een derde primeur voor mij, een Vuurlibel man, maar deze vloog enkel langs dus geen foto. Eerder zag ik deze soort vorig jaar tijdens mijn reis naar Lesbos.

Verder fotografeerde ik deze maand nog een voor mij nieuwe Zweefvlieg, de Citroenpendelvlieg, en een nieuwe roofvlieg, de Zandroofvlieg. Wat vlinders betreft is dit jaar toch wel een dieptepunt. Enkel de Keizersmantel in Meijendel, de Dagpauwoog en het Oranje Zandoogje vliegen nog in redelijke aantallen. De andere soorten in Meijendel zijn slechts in lage aantallen aanwezig. Ook andere insecten hebben het moeilijk. Tekenend was wel de sessie naar het Westduinpark; volop nectarplanten, maar heel weinig insectenleven. Tijdens een wandeling van 4 kilometer telde ik slechts 6 foeragerende Zweefvliegen, en wat Hommels en Bijen. De droge zomers gevolgd door een langdurige natte periode hebben de aantallen geen goed gedaan. 

In de mappen Bloemen en Planten, Landschap, Overige Insecten, Vlinders en Motten, Libellen en Juffers staan nieuwe foto's. Voor diegene die het nog niet weet, de nieuwste foto's staan onderaan in de desbetreffende map.

Tot een volgende Blog.

Lees meer >> | 60 keer bekeken

Foto van Gaffelwaterjuffer foto van de maand Juli 2024 plus nieuwe soortjes

Hallo!

De maand Juni leverde met 7 sessie's erg veel beeldmateriaal op. Aan het begin van de maand vond mijn vader een Bijenorchis op 500m. van het ouderlijk huis. Ongeloofelijk, nooit kunnen denken dat ik zo dichtbij huis een Bijenorchis zou zien. Vorig jaar al wat Bijenorchissen in de buurt gezien, maar dat was een paar honderd meter verderop. Ik vond zelfs rond de vijftig Bijenorchissen langs een fietspad in de gemeente Naaldwijk. Heel bijzonder allemaal. Echter, op het moment van schrijven zijn de bermen waarin ze groeiden bijna allemaal gemaaid. Ik moet nog maar zien of ze hier volgend jaar weer staan.

De vorige blog sloot ik af met mijn twijfels over het al dan niet doorgaan van mijn jaarlijkse rondje Rozenburg/Oostvoorne/Maasvlakte. Uiteindelijk ben ik toch maar gegaan, en daar heb ik geen spijt van. Het veldje met Rietorchissen langs de Nieuwe Waterweg heb ik wel overgeslagen, want dat was al redelijk dichtgegroeid zodat de orchideeën niet mooi vrij meer stonden. Het zou uit het oogpunt van verstoring daarom ook niet verantwoord zijn geweest om ze te fotograferen. Dus ik besloot om direct richting Oostvoorne te gaan met de Veldparelmoervlinders (die weer gemeld werden) als doel. Aangekomen, kwam ik eerst oog in oog met een Ree te staan. Ik pakte razendsnel mijn rugtas uit, maar van de andere kant kwam er een wandelaar met hond aangelopen, en dat was het Ree teveel, dus geen foto. In totaal drie Reeën gezien tijdens de wandeling naar de vlinders. Van één Ree heb ik wat foto's kunnen maken, waaronder één van het springende dier.

Lees meer >> | 71 keer bekeken

Foto van IJle Dravik foto van de maand Juni 2024

Hallo!

Een nieuwe blog, vorige keer sloot ik af met de hoop om vlinders te gaan zien en fotograferen. Daar is niets van gekomen. Er waren erg weinig vlinders, wat Kleine- en Klein Geaderd Witjes, enkele Citroenvlinders en een Atalanta gezien, maar altijd zonder camera in de buurt. De gehoopte Oranjetipjes ook niet vastgelegd, ik zag er dit voorjaar slechts twee in Meijendel, maar ook toen zonder camera. Wat vlinders betreft is het echt een drama momenteel.

Ik ben er ook niet veelvuldig opuit geweest, het regenachtige weer van afgelopen maand was daar debet aan. Maar wel gefotografeerd op twee voor mij nieuwe locaties in de omgevig van Madestein. En nog een middag/avond Meijendel gedaan. De onderwerpen waren planten als Knoopkruid, Avondkoekoeksbloem, Veldsalie en de foto van de maand, een bloeiaar van de IJle Dravik. In Meijendel vond ik op een veldje met veel Steenrode Orchissen tot mijn verrassing een paar Addertongen. Dit varentje zag ik daar nooit eerder. Ik heb van deze sessie's weer de nodige foto's toegevoegd aan de mappen Bloemen en Planten, Inheemse Orchideeën en Overige insecten in mijn Portfolio. De misschien mooiste foto van deze maand is een foto van een foeragerende Honingbij op een zeldame Beemdkroon. Die heb ik toegevoegd aan de map Overige Insecten. De gekozen foto van de maand vind ik echter interessanter, en wat creatiever. 

Komende maand ga ik mijn jaarlijkse rondje Rozenburg-Oostvoorne-Maasvlakte nog doen, als het tenminste niet blijft regenen. De Orchideeënrijke gebiedjes staan grotendeels blank, naar ik aanneem. Anders sla ik dit jaar over. Voor nu veel kijkplezier!

Tot een volgende blog!

Lees meer >> | 89 keer bekeken

Foto van Spaanse Keizerarend en Bruine Kiekendief in vlucht foto van de maand Mei 2024

Hallo!

Een nieuwe blog, die grotendeels in het teken staat van mijn reis naar Spanje. Het was weer een zeer succesolle reis, waarbij ik bijna alle doelsoorten, en meer, wist te fotograferen. In totaal waren we, met de reisleider erbij, met acht personen. Elke dag hadden we een vroege ochtendsessie (begin voor zonsopkomst), en een middag-avondsessie. In de periode tussen 12:00 - 16:30, soms 17:30 hielden we een siësta. Het licht was in die periode van de dag toch te hard.

Ik begon de week, net als in November, weer met een sessie in de Steppehut, samen met André Broen. Daar maakte ik ook de foto van deze maand. Hoogtepunt waren ook de vele Zwarte Wouwen die we voor de hut kregen. Het weer was perfect met hele mooie luchten. En de besneeuwde bergtoppen van de Sierra de Gredos vormden een mooi decor. Verder nog twee onvolwassen Spaanse Keizerarenden, een paar Raven, diverse Eksters, Rode Wouwen en een Grauwe Gors, die bovenop de hut zat te zingen, maar zich ook nog even vóór de hut liet zien.

In de middag maakte ik een safari vanuit de 4wheel drive van onze Spaanse Gids José David in onherbergzaam gebied, met als doel de Rode Patrijs. Daarvan kregen we er zo'n 30 á 35 te zien. Meestal solitaire vogels, maar ook enkele paartjes. Ik was met het oudste, maar nog zeer vitale, groepslid Joke Stomps, en we konden zelfs twee vechtende mannen vastleggen. Verder zagen we nog diverse Kuifleeuweriken, een Hop en een Iberische Klapekster.

Dag twee begon met een ochtendsessie vanuit de Gierenhut. Dit is een vierpersoonshut, ik was daar met Walter Theys, Lutgarde Agten en Roelof de Hoog. Nadat José David het vlees had neergelegd, streken er vele Vale- en Monniksgieren neer voor de hut. In totaal ruim 150 stuks, en sommige op slechts enkele meters voor de hut. Een schouwspel, een ware  vreetorgie, welke ik nog nooit eerder zag. De periode net na het schransen, leverde de mooiste beelden op, zoals onze gids ook al voorspeld had. De verdere aanwezige Wouwen en Raven waren slechts figuranten, en heb me daar niet mee beziggehouden.

De middag sessie moesten we noodgedwongen vanuit een andere hut doorbrengen dan geboekt, omdat de Kleine Torenvalken enkele dagen eerder verjaagd waren. Onze reisleider Stefano Exposito had de dag ervoor voor de zekerheid een middag doorgebracht in die hut, met nul resultaat. Dus ging ik samen met Roelof, mijn fotomaatje voor die middag, naar het alternatief, de Havikhut. De dag ervoor was daar een Dwergarend gezien en gefotografeerd, dus dat werd de nieuwe doelsoort. Maar die liet zich echter niet zien, en de Havik evenmin. Later bleek waarom, de buizerd was weer in de buurt. Maar toch twee primeurs voor mij, er waren enige zangvogels voor de hut. Eerst een Vink en Groenling, later ook een Rotsmus en enkele Europese Kanaries. Deze laatste twee soorten waren dus primeurs, ook leuk. En later kregen we nog bezoek van een Bruine Kiekendief en Rode Wouw. 

Dag drie begon ik de dag met een sessie vanuit de hut voor de Hop. Dat lukte ook, ik kreeg zelfs het stel beiden op foto, maar het licht was daar een drama. Grote contrasten zorgden voor fotografische problemen. Het was in een boomgaard met Olijfbomen, en die zorgden voor schaduwen welke ik eigenlijk liever niet in beeld wilde hebben. Toch wel wat foto's kunnen maken, maar geen echte toppers daarbij.

De middagsessie was een hele leuke. Net als vanmorgen, zat ik ook nu alleen in de hut, en wel een hut voor Steltlopers. Aan het water dus. Al gauw kreeg ik een stel Steltkluten, ook een doelsoort, een Witgat, een Tureluur en twee Kleine Plevieren voor de hut. En later streek er tot mijn verassing en vreugde ook nog een Bosruiter voor 'mijn' hutje neer. Vooral van de Steltkluut vele opnames kunnen maken, zelfs enkele vliegbeelden. Dat laatste is een echte uitdaging, want ze vliegen zeer snel. Maar als ik het kan zien, dan wil ik het vastleggen, daarbij leg ik de lat hoog voor mijzelf.

Dag vier had ik de ultieme vogelervaring van de reis. Ik zou de hele dag in een éénpersoonshutje doorbrengen met als doel de Grote Trap (mijn hoofddoelsoort, samen met de Bijeneter, van deze reis).  Vanwege het gevaar voor verstoring (de vogels zijn zeer schuw) werd ik al ruim voor zonsopkomst naar 'mijn' hutje gebracht, en ik zou daar tot donker in bivakkeren, een sessie van zo'n 15 uur dus! In totaal zijn er 4 éénpersoonshutjes te verdelen, die in een groot steppe gebied verspreid staan. Omwille van de eerlijkheid werd de hut na loting toegewezen. Direct na aankomst op de locatie, werden we verwelkomd door een orkest van kwakende kikkers, zoemende Cicaden en onbekende zingende vogels, dat was al direct genieten, ik had er zin in! Net toen het al wat lichter begon te worden, en ik wat kon zien, zag ik op zo'n tweehonderd meter voor de hut al een baltsend mannetje Grote Trap lopen. Te ver voor een foto, maar wel goed voor het moraal. Voor de hut had ik wel andere actie, namelijk zingende mannen Grauwe Gors. Een welkome bijvangst. Ik zag ze zelfs ademwolkjes uitslaan, iets wat ik nooit eerder zag. Op de foto's nauwelijks terug te zien, helaas. Maar toch enkele fraai foto's van deze leuke vogeltjes gemaakt. Een half uur later zag ik een tweede Grote Trap man op zo'n 40 meter voor de hut mijn kant oplopen! De reisleider, die in een hut op ongeveer honderd meter schuin achter mij zat, zag dat ook en stuurde mij een appje. De vogel paradeerde tot vlak langs mijn hut en ging even later ook baltsen, dag nu al geslaagd! Nog enkele vogels passeerden mijn hut in de morgen. De periode tussen 11:00 en 18:00 was niet zo succesvol, al had ik ook toen wel vogels voor de hut. Er streek zelfs een groepje van drie vrouwen neer voor de hut. Maar na 18:00 bleven de vogels maar komen, met soms baltsende mannen erbij. In totaal passeerden er zo'n 35 á 40 vogels mijn hut die dag. Het kunnen er zelfs meer geweest zijn, want in de middag hield ik nog een noodzakelijk dutje van ruim een uur, om even niet aan te staan en mezelf weer op te laden. Ik had zeer gunstig geloot met mijn hut, want bij de anderen werden veel minder vogels gezien. De reisleider moest tot 12:00 wachten op de eerste passant. En een duitser, die in hut één zat had zelfs geen enkele vogel op fotografeerbare afstand voor zijn hut gehad volgens eigen zegge. Maar dat nam ik met en korreltje zout, want ik heb in de middag voor elke hut vogels langs zien trekken.

Dag vijf brachten we, reisleider Stefano, Joke, André en ik, een bezoek aan het befaamde Parque Nacional de Monfragüe. Hoogtepunt was de beroemde Gierenrots. Daar zagen we inderdaad grote aantallen Vale Gieren. Maar echte topfoto's leverde deze dag niet op. Al zag, en fotografeerde ik wel mijn eerste Aasgier, bij het kasteel, een monument wat een uitkijkpunt vormt over het gebied. Bij dat kasteel werden eerder in de week grote aantallen langsvliegende Vale Gieren gefotografeerd. Maar nu, door andere (wind) omstandigheden, bleven ze grotendeels weg. Ook leuk, maar voor mij niet te fotograferen, waren de Rots- en Roodstuitzwaluwen. En deze dag vormde een welkome break tussen de hut sessies, zeker na de dag in de Grote Traphut..

Dag zes, de laatste fotodag alweer, begon ik in de hut voor de Steenuil. Was ook leuk, en ongeveer 100 meter voorbij de Hop. Die laatse hoorde ik regelmatig in de buurt, maar ik kreeg hem niet te zien. Het onmiskenbare Hoep-Hoep-Hoep...Hoep-Hoep-Hoep vergeet ik nooit meer. Een roepende Groene Specht kreeg ik ook niet te zien, maar de reisgenoten bij de Hop dus wel.  Van de Steenuiltjes liet eerst het vrouwtje zich geruime tijd zien op een tak voor de hut. Aan het eind van de sessie kwam ook het mannetje erbij. De voedseloverdracht miste ik helaas nét. Maar heb wel foto's van het stel in beeld.

Aan het eind van de middag ging ik samen met André naar de laatste hut van deze topweek, wat weer een ware apotheose werd, want dit was de hut voor de Bijeneter. En zoals gezegd was dat samen met de Grote Trap mijn hoofddoelsoort van de reis. Het was vooraf nog even spannend of ze wel op tijd terug zouden zijn uit hun overwinteringsgebied in Afrika. Maar tijdens de week werd al duidelijk dat ze zich weer lieten zien voor de hut, en eerder zagen we op enkele dagen her en der al wat exemplaren, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. En het werd een mooie middag en avond, we zagen in totaal 7 stuks waarvan er maximaal 4 op de takken voor de hut kwamen. Even leken we nog een paring, waarbij het vrouwtje zich aanbood aan het mannetje, te gaan vastleggen maar het mannetje weigerde. Verder naast paartjes en staatsieportretten ook wat vliegbeelden kunnen maken, en daarmee sloten we een absolute topweek waarbij ik ongeveer evenveel foto's maakte als mijn reis in November (ruim 11.000), af. Komende dagen ga ik een nieuwe map van deze reis in mijn portfolio vullen. Al ligt er nog heel wat selecteerwerk en bewerkingen klaar.

Verder de afgelopen week twee sessies naar de Scheveningse Boschjes gedaan, met als doel vlinders. Dat leverde noppes, nada helemaal niks op. Slechts één Klein Geaderd Witje gezien, en dat was nog niet eens op locatie. Een bedroevend resultaat dus. Alleen wat planten als Smeerwortel, Groot Robertskruid en Scherpe Boterbloem vastgelegd. Wel zag ik vanmiddag mijn eerste Bonte Kraai in eigen land. Leuk, maar ik had alleen de macrolens mee dus geen foto. Het weer blijft komende dagen goed, dus hopelijk zie ik dan snel wél vlinders. 

Tot een volgende blog.

Lees meer >> | 100 keer bekeken

Foto van twee vechtende Futen foto van de maand April 2024

Hallo!

Een nieuwe blog, véél te lang geleden. Maar over de zo goed als geheel verregende winter viel weining nieuws te melden. Pas op 15 Februarie was mijn eerste fotosessie na mijn Spanjereis van November 2023. Boerenkrokussen aan de Scheveningse weg waren het onderwerp.

In Maart 4 sessie's gehouden. Een sessie aan de Starrevaartplas te Leidschendam leverde de foto van deze maand op. Al direct nadat ik me gesetteld had in de vogelhut, zag ik twee futen met baltsneigingen. Een derde fuut was dit ook niet ontgaan, en kon het gevoos van de twee absoluut niet velen, en besloot ze uit elkaar te jagen. De ene fuut koos het hazenpad, de andere besloot in de tegenaanval te gaan. Dat leverde een paar spetterende beelden op, met drie toppers ertussen. Maar deze vond ik de mooiste en meest sprankelende. Ik had de foto ingezonden voor de maandcompetitie op Birdpix. (thema 'Lentekriebels'). Het leverde mij de derde plaats op, de eerste keer dat ik op het podium terecht kwam in deze wedstrijd. Super trots en blij mee!

Verder waren er tot mijn vreugde ook een tweetal Zwartkopmeeuwen aanwezig. Maar echt geweldige foto's leverde dat niet op. De mooiste is geplaatst in het album Meeuwen en Sterns.

Ook nog een fotosessie gewijd aan twee Gulden Sleutelbloemen. Deze zeldzame soort had ik maar eenmaal eerder gefotografeerd, rium 12-13 jaar geleden te Maasdijk. Ik zag deze planten in een berm staan, toen ik van 's-Gravenzande naar huis fietste aan de Oude Haagweg. Leverde ook mooie beelden op. Één foto staat in het Album Bloemen en Planten. Foto's van een andere plantensessie heb ik ook in datzelfde album geplaatst.

Nog een paar dagen, en dan vangt mijn komende vogelreis naar Spanje aan. We (groep van zeven medefotografen in totaal) gaan weer naar hetzelfde gebied (Toledo, Castilia le Mancha en Extremadura) als de Novemberreis. Ditmaal met grotendeels andere hutten en andere soorten. De hutten voor de Grote Trap, Gieren, Bijeneters en Watervogels staan o.a. op het progamma. Mijn vorige reis was een groot succes zoals te lezen is in de vorige blog, en te zien is in het album Spanje 2023, dus ik ben heel benieuwd wat deze reis gaat opleveren. Wellicht de foto van de maand Mei?

Tot een volgende blog!

Lees meer >> | 116 keer bekeken

Foto van twee kibbelende Blauwe Eksters foto van de maand December 2023

Hallo!

Net terug van mijn vogelreis naar Spanje 19-25 November. In totaal 5 dagen gefotografeerd vanuit 7 verschillende hutten plus een dagje erop uit voor de Spaanse Ibex. De eerste fotodag fotografeerde ik, samen met mijn fotomaatje van deze week, vanuit de Steppehut. Nadat José David, de Spaanse beheerder van de fotohutten, ons had binnengelaten, en het aas had neergelegd, verschenen al snel de eerste vogels voor de hut. Eerst Eksters, maar even later ook Buizerds en Bruine Kiekendieven. Dat leverde een schouwspel op wat ik niet eerder gezien had. De vogels maakten duikvluchten op het aas, en even later verscheen er een onvolwassen Spaanse Keizeraend voor de hut, mijn eerste doelsoort van de week. Ook nog een Rode Wouw gezien. Na een uurtje of anderhalf werd de actieviteit minder, maar aan het eind van de sessie streek er een groep Zwarte Spreeuwen neer voor de hut. Dat leverde ook mooie beelden op.

's-Middags naar de Rode Wouwhut geweest. Dit was wel de minste hut van de week, en leverde weinig goede foto's op. Niet heel veel activiteit voor de hut, enkele Rode Wouwen en een Buizerd, aangevuld met een Raaf en wat Blauwe Eksters. Maar de groepsleden die later in de week na ons de hut bezochten hadden meer succes, en waren laaiend enthousiast. Wij hadden de pech dat we net een mindere middag troffen.

De valleihut de volgende dag leverde ons wel veel goede foto's op. Rode Wouwen, Bruine Kiekendieven en overvliegende Vale- en Monniksgieren zorgden voor veel spectakel. En heel bijzonder, de overgbleven restjes aas werden opgepeuzeld door twee Egyptische Mangoesten, een roofdier van ongeveer een meter lang.

s-Middags naar de hut voor de Blauwe Ekster geweest. Nadat de gids het voer had gelegd, en wegreed, stoven van alle kanten de eksters op het voer af. Wat een drukke vogels zijn het! En het waren er minstens twintig in totaal, daar moet je je wel op instellen. De setting was wat onnatuurlijk, maar wanneer je die merendeels buiten spel hield waren er zeker wel mooie beelden te schieten. De foto van de maand maakte ik daar ook. In een groep zijn er altijd wel een paar ruziemakers bij, zo ook nu. In totaal duurde dat moment zo'n 5 á 6 seconden. Ik zag het gebeuren en wist door snel te reageren deze foto te maken. Uitdaging hier was het maken van vliegbeelden, maar dat lukte nauwelijks. Ik heb heel lang zitten dubben welke foto van de maand ik zou kiezen. Een foto van een imposante en spectaculaire roofvogel, of deze. Ik heb gekozen voor wat ik de mooiste foto van de reis vind.

De volgende dag ging ik met een deel van mijn groep een dag erop uit voor het zoeken naar en fotograferen van Spaanse Ibex. Deze hoefdieren, waarvan de mannetjes imposante horens dragen, spreken zeer tot mijn verbeelding. José David was onze gids van vandaag, en ik was onder de indruk van zijn niet aflatende gedrevenheid om ons in de gelegenheid te stellen mooie foto's van deze dieren te maken. Het werd een mooie dag. We zagen ongeveer 35 á 40 dieren. Deze dag had ik niet graag willen missen, al had ik tijdens de reis dit uitje willen inruilen voor een ochtendje Spaanse Keizerarendhut. De groepsleden die daar waren geweest, waren laaiend enthousiast. Zeer veel actie voor de hut, met in totaal 2 adulte, en 2 juveniele Keizerarenden. Maar wij zouden die hut de laatste dag aandoen, en dat kwam goed. Dit dagje brak wel de week mooi in tweeën.

De laatste twee dagen werden de mooiste dagen van de week. Op donderdag vertrok ik al heel vroeg in de ochtend voor een dag in de Havikarend hut. Deze lag wat verder weg in Extremadura. Na een ritje van zo'n anderhalf uur kwamen we aan bij de beheerder van die hut. De weg naar de hut, bovenop een hoge rotswand was moeilijk begaanbaar, en daar was de 4 wheel drive van de gids noodzakelijk. Nadat de gids het aas had gelegd en weer vertrokken was, duurde het even voor de eerste actie voor de hut. Alleerst waren daar drie Roodborstjes, alsmede een Zwarte Roodstaart. Na ongeveer twintig minuten zag ik op één van de rotsblokken voor de hut een donkerblauwe vogel. Een Blauwe Rotslijster! Die heeft hier ook zijn territorium, en kwam af op de meelwormen gelegd door de gids. Die lagen op drie meter voor de hut. Dat leverde mooie beelden op. Op een gegeven moment , na ongeveer drie kwartier, zag ik ineens twee forse vogels boven de rotsen omhoog zweven, de Havikarenden! Ditmaal was het stel compleet, eerder deze week hadden andere groepsleden alleen het mannetje gezien. In slow motion lieten ze zich op de rotsen voor de hut zakken, het mooiste vogelmoment van de week! Ruim anderhalf uur bleven ze voor de hut. En 's-middags kwamen ze nog af en toe langsgevlogen. Later in de middag nog een mooie Kleine Zwartkop gefotografeerd. En ook het vrouwtje Blauwe Rotslijster verscheen nog even voor de hut. 's-Avonds tijdens de borrel beseften we maar al te goed hoeveel geluk we hebben gehad. Het is geen zekerheid dat de arenden voor de hut verschijnen. 

De laatste dag ging ik samen met mijn maatje van deze week, Teus van Ravenstein, dan eindelijk naar de Keizerarenden. Ook nu waren we zeer gelukkig, en hadden ook wij veel actie voor de hut. Na één minuut al kwam de eerste arend al aangevlogen, evenals wat Rode wouwen en Raven. Na een half uur verscheen het vrouwtje Keizerarend die meermaals langs de hut vloog, wat mooie vliegbeelden opleverde. Een zeer imposante vogel, met een spanwijdte van bijna 2 meter! En ook hier waren twee Mangoesten aanwezig. 

In de middag gingen we naar de laatste hut, de hut voor de Havik. De week was al goed, het maakte me niet uit of de Havik zou komen of niet. Het duurde ruim anderhalf uur, maar ineens was ie daar, beter gezegd ze het was een vrouwtje. Na enige tijd zagen we een grote schaduw over de bomen bewegen. De Havik zag het ook, en ging gelijk mantelen, waarbij ze de lucht nauwlettend in de gaten hield. Dat betekende maar één ding, er was een andere rover in de buurt. Dat bleek een Buizerd te zijn. En jammer, de Buizerd eiste de prooi op en joeg de Havik weg. Later hoorden wij dat we de Buizerd weg hadden moeten jagen, omdat die daar niet gewenst is. De Havik zou weleens voorgoed weg kunnen blijven. Wel mooie foto's gemaakt van de Buizerd in prachtig licht. Nu was het klaar, de volgende dag was onze terugvlucht naar Nederland. Het was een topreis geweest, wat heet mijn mooiste fotoreis tot nu toe met een recordaantal foto's (ruim 11.000). Alle verwachtingen werden ingelost, en werden zelfs overtroffen. We hadden het ook goed getroffen met het weer, wat bijdroeg aan de goede resultaten.Dat het ook anders kan, blijkt wel uit een blog op de site van Nature Talks van de Spanjereis van vorig jaar december. Toen was het een druilerige week, met magere resultaten. Zo goed als onze week geweest is, is dus geen zekerheid. Wat de fotografische resultaten betreft, zie ik nog wel ruimte voor verbetering, nu ik alle beelden bekeken heb. Komende tijd ga ik een nieuwe groep plaatsen in het portfolio met foto's van de reis. Ook de groep van de Bulgarijereis van juni 2017 ga ik nog aanvullen. Voordat ik deze reis ging maken, had ik al geboekt voor de April editie van deze reis komend jaar. Dan met deels andere hutten, de trekvogels zijn dan uit Afrika terug. Dus ook met andere soorten als Bijeneter, Grote Trap, Hop en nog veel meer. Ik verheug me er nu al op!

Tot een volgende blog!

Lees meer >> | 156 keer bekeken

Plooivoetstuifzwam foto van de maand November 2023

Hallo!

Het is al even geleden, maar nu weer een nieuwe blog, met nieuws. Over de maand September valt weinig te vertellen, want ik ben er geen één maal opuit geweest.

In Oktober wel, met diverse uitstapjes naar Landgoed Oosterbeek - Clingendael voor paddenstoelen. Daar maakte ik ook de foto van de maand, van een Plooivoetstuifzwam. Ik kwam er ook mijn eerste Roodnetboleten tegen. In de map Paddenstoelen is een foto van deze mooie zwam toegevoegd. Verder heb ik ook Groene Knolamanieten gefotografeerd. Deze dodelijk giftige zwam is één van mijn favoriete paddenstoelen, naast Panter- en Parelamaniet. 

Het was wel jammer te moeten constateren dat in het park driftig geplukt wordt. Ook worden zwammen omver gelopen door loslopende honden. Honden mogen daar alleen aangelijnd komen. Dit terzijde.

Nu is het erg nat op het moment, maar 19 November verterk ik naar Spanje om daar een week lang Roofvogels te fotograferen! Doelsoorten zijn Spaanse Keizerarend, Vale Gier, Havikarend en Rode Wouw. Verder nog bijvangst als Raaf, Buizerd en Havik. En nog een dag erop uit om Spaanse Ibex te fotograferen in de Sierra de Gredos. We verblijven op de grens van Castillië en Extremadura, wat een gekend gebied is voor met name roofvogels. Ik hoop weer thuis te komen met een grote diversiteit aan beelden. Wellicht maak ik daar de foto van de maand December. 

Tot een volgende blog!

Lees meer >> | 169 keer bekeken