Hallo!

De maand Juni leverde met 7 sessie's erg veel beeldmateriaal op. Aan het begin van de maand vond mijn vader een Bijenorchis op 500m. van het ouderlijk huis. Ongeloofelijk, nooit kunnen denken dat ik zo dichtbij huis een Bijenorchis zou zien. Vorig jaar al wat Bijenorchissen in de buurt gezien, maar dat was een paar honderd meter verderop. Ik vond zelfs rond de vijftig Bijenorchissen langs een fietspad in de gemeente Naaldwijk. Heel bijzonder allemaal. Echter, op het moment van schrijven zijn de bermen waarin ze groeiden bijna allemaal gemaaid. Ik moet nog maar zien of ze hier volgend jaar weer staan.

De vorige blog sloot ik af met mijn twijfels over het al dan niet doorgaan van mijn jaarlijkse rondje Rozenburg/Oostvoorne/Maasvlakte. Uiteindelijk ben ik toch maar gegaan, en daar heb ik geen spijt van. Het veldje met Rietorchissen langs de Nieuwe Waterweg heb ik wel overgeslagen, want dat was al redelijk dichtgegroeid zodat de orchideeën niet mooi vrij meer stonden. Het zou uit het oogpunt van verstoring daarom ook niet verantwoord zijn geweest om ze te fotograferen. Dus ik besloot om direct richting Oostvoorne te gaan met de Veldparelmoervlinders (die weer gemeld werden) als doel. Aangekomen, kwam ik eerst oog in oog met een Ree te staan. Ik pakte razendsnel mijn rugtas uit, maar van de andere kant kwam er een wandelaar met hond aangelopen, en dat was het Ree teveel, dus geen foto. In totaal drie Reeën gezien tijdens de wandeling naar de vlinders. Van één Ree heb ik wat foto's kunnen maken, waaronder één van het springende dier.

Op het veldje waar ze vliegen, vond ik na enig zoeken mijn eerste Bruin Zandoogje van het jaar en kon ik eindelijk mijn eerste vlinder op foto zetten. Maar daar bleef het ook lange tijd bij. Na ruim drie á drieëneen half uur zoeken begon ik de moed wel op te geven. Ik wilde bijna gaan, toen een collega fotografe er één gevonden had. De omstandigheden waren niet optimaal om te fotograferen. Het was lange tijd het enige exemplaar die ik met de al genoemde fotografe, plus nog één fotograaf moest delen. Dus ik kon me daardoor niet in de ideale positie manoevreren. Bovendien verplaatste de vlinder zich door de toegenomen wind erg snel, zodat we hem telkens opnieuw moesten localiseren. Uiteindelijk een paar goede foto's gemaakt, maar die kunnen niet tippen aan de foto's die ik hier vorig jaar maakte. In totaal werden er twee á drie vlinders gezien. Dat lijkt me voor het voortbestaan van de hier aanwezige populatie veel te weinig. Of die hier volgend jaar nog is, daar heb ik een hard hoofd in.

Daarna, zoals gebruikelijk, een bezoekje aan de Tenellaplas gebracht. Ik fotografeerde daar eerst een prachtig exemplaar Hondskruid. Dit is één van de mooiste orchideeënsoorten die je daar kunt treffen. Verder een Grote Roodoogjuffer man. Ik was me toen nog niet bewust van het feit dat dit een primeur voor me was. Pas thuis, toen ik de foto's van deze soort uit mijn archief bestudeerde, bleken dit allemaal Kleine Roodoogjuffers te zijn. Tot mijn opluchting waren er weer meer planten Rood Bosvogeltje aanwezig. Vorig jaar nauwelijks nog planten, nu een groepje van ruim zes stuks. Na de lunch alhier weer verder naar het Parnassiavlak. Maar niet voordat ik ook nog een stop maakte bij het voormalig vliegveldje. Dat is nu een vochtige duinvallei, en habitat voor o.a. verschillende orchideeën en Teer Guichelheil. Leverde foto's op van Gevlekte Rietorchis en de lokale grote grazers, IJslandse Pony en Galloway. Die laatste kwam op een gegeven moment in mijn rug aangelopen. Ik had het pas door toen die vlakbij was, waardoor ik van schrik twee meter door de lucht vloog. 

Het Parnassiavlak was erg drassig door de vele regenval, en daardoor ook kwetsbaar voor verstoring van de bodem. Doelsoort is hier de zeldzame Groenknolorchis. Ik besloot maar een klein stukje af te gaan zoeken voor deze soort. Gelukkig vond ik al gauw een groepje van 4 planten. Omdat ik deze kleine soort graag redelijk beeldvullend vanaf de grond wil vastleggen, betekende dit een natte linkerzijde van mijn kleding op. Dat heb ik er wel voor over, zeker voor deze, mijn favoriete orchidee. In ieder geval ook deze missie geslaagd!

Na nog een korte stop bij het Groene Strand, waar de Grote Keverorchissen bleken te zijn verdwenen, door naar de Maasvlakte. Daar, zoals gebruikelijk, weer een enorme rijkdom aan orchideeën. Verschillende soorten Rietorchissen, Vleeskleurige Orchissen en ruim 80 Bijenorchissen. Zelfs 8 stuks Hondskruid, zoveel vond ik er daar nooit eerder. En dat allemaal op een relatief klein stuk van het gebied. Ik ga volgend jaar het gebied wat verder verkennen, dat heb ik eerder nooit gedaan omdat op dat kleine stukje al zoveel te zien valt.

Twee dagen later naar de Kapittelduinen te Hoek van Holland geweest. Er werden meldingen gedaan van de zeldzame Gaffelwaterjuffer en de iets minder zeldzame Tengere Grasjuffer. Van die laatste heb ik daar eerder 4 stuks gevonden. Die eerste zou een primeur worden, mocht ik deze daadwerkelijk vinden. De dag zou al geslaagd zijn met één van deze twee soorten, eventueel aangevuld met nog wat andere soorten insekten. Het gebied bleek grotendeels onder water te staan, slechts enkele paden bleken toegankelijk. Het voor libellen meest geschikte pad stond niet onder water. Maar eerst vond ik een toortsachtige met rupsen van de zeldzame Kuifvlinder. Ook mooi om mee te pakken. Op dezelfde plant vond ik ook twee soorten wantsen, die ook nieuw voor mij waren; Zuidelijke Schildwants en Bessenschildwants. Ook twee nieuwe soorten zweefvliegen; de Hommelreus (die ik wel al kende van België), en de Onvoorspelbare Bijvlieg. En van de Citroenzweefvlieg enkel wat bewijsplaatjes gemaakt. Na de eerste ronde langs dit pad, zag ik vlakbij mijn fiets een blauwe juffer die zich enigzins anders gedroeg dan de soorten die ik ken. Oppervlakkig gezien leek het een Azuurwaterjuffer met wat minder blauw. Maar toen ik de juffer door mijn zoeker bekeek, wist ik meteen, dit is een Gaffelwaterjuffer! Ik herkende 'm meteen aan de tekening op het achterlijf. Gaaf! Dag nu al geslaagd. Het leverde de foto van de maand Juli op. Later in de middag vond ik zelfs een tweede exemplaar, net als de eerste een mannetje. Heel veel foto's kunnen maken. Dit soort vliegt minder dan de mij bekende juffersoortjes, en ook minder ver. Na de sessie zag ik op vrijwel hetzelfde punt een juffer vliegen, waarvan ik dacht dat het een man Lantaarntje was. Ik check dat altijd door zo'n juffertje door mijn zoeker te bestuderen. Het verschil met een Tengere Grasjuffer is minimaal, en van afstand met het blote oog niet altijd goed te zien. Maar ik zag het ook nu direct, dit was een Tengere Grasjuffer! Mooi, de twee doelsoorten gevonden, alsmede nog wat andere soortjes een meer dan geslaagde dag! Zeker als je bedenkt dat het zoeken is naar een speld in een hooiberg, de soorten zijn zeldzaam. Maar ik weet van mezelf dat ik goed ben in het zoeken en vinden van de doelsoortem, maar het is toch altijd spannend vooraf.Na deze sessie was ik voldaan, en ving ik de thuisreis aan. Moet ik ook nog vermelden dat ik mijn eerste Kromhals, een plant uit de Ossentongfamilie, heb gefotografeerd. Wat ook hier opviel, was de afwezigheid van vlinders. Dit is echt het slechtste vlinderjaar wat ik heb meegemaakt!

Verder nog een paar sessie's gehouden in Meijendel. Daar weer de nodige orchideeën, en wat grassoortjes gefotografeerd. Leuk was ook het groepje Galloway's, die aan de andere kant van het slag voor de ingang naar de Libellenvallei lag. Voorbeeldige modellen! Als laatste een middagsessie in De Hertenkamp bij Wassenaar gehouden. Mooi om te zien dat het gebied zich redelijk hersteld heeft van de droge jaren. Ook stonden er meer, en ook vitalere, orchideeën dan een paar jaar geleden. Hier ook mijn eerste opname gemaakt van Agrimonie, een mooie plant die bloeit met een aar met gele bloemen.

Ik heb weer foto's toegevoegd aan de mappen Libellen en Juffers, Vlinders en motten, Bloemen en Planten, Wilde Orchideeën, Overige Insecten, Zoogdieren en Landschap.

Tot een volgende blog!